Snapshot diary week #19/2018 – Het lange thuisblijfweekend
Gemengde gevoelens
Ik geef toe. Toen ik de plannen van mijn collega’s en vrienden hoorde voor het komende lange weekend, kreeg ik nu en dan een kramp in mijn kampeerziel. Collega’s met tent, camper of caravan die naar alle windstreken reisden. Zeeland, de Ardennen, de Vlaamse Kust, Fontainnebleue, de Opaalkust in Frankrijk. Het waren allemaal bestemmingen die zo makkelijk waren. Kleren bij elkaar, caravan aanhaken en off we go. Maar het zou up I go zijn. De huisduif haalt het bij het lief van de reisduif. En mijn liefde voor het lief houdt mij soms thuis. Ook op dagen die zo zonnig zijn en waar het o zo makkelijk zou zijn om gewoon te vertrekken. Liefde doet iets met een mens. (En dat is maar goed ook !).
Het territorium van de huisduif: 25 m2
Dat betekent niet dat we letterlijk thuis gebleven zijn. We startten ons verlengde weekend met een wandeling georganiseerd door Wandelsport Vlaanderen. Startpunt 3 km van ons huis. We deden een citytrip in onze eigen stad. 4 km. Ik kon het lief overtuigen om in de tuinkamer te ontbijten. Buiten !
Deze dagen waren dus dagen van genieten van elkaar en familie. Allemaal op die 25 vierkante kilometer. Ik las buiten in het zonnetje en verzon even dat ik op mijn eigen camping was. Ja, ik blijf dromen. Mag toch ?
Ik kan nauwelijks wachten om opnieuw te vertrekken
Tijdens datzelfde weekend zijn wel tien mogelijke trips door mijn hoofd gepasseerd en lang zal het niet duren of dat huisje wordt weer gewoon aangehaakt. Terug naar Nieuwpoort, omwille van de zee (en prima camping) ? Of Gent, dat altijd bruist maar ook zalige fietspaden heeft langs Leie en Schelde. Of toch opnieuw richting Nederland, langs de Maas of Noord-Brabant ?
Hoe dan ook, lang zal het niet duren. Dat voel ik zo. En het lief, het lief vindt dat allemaal goed. Heb ik even geluk !
