Ongehoord.

Het lentekind heeft het niet gehaald.
Om gruwelijke redenen van ziekte.
Niet welkom in de zomer, de herfst een utopie.
Hij is zachtjes heengegaan, klinkt het.
Maar geen mens die zegt waarnaartoe en wij blijven verweesd achter.

Zijn foto, omringd met tientallen kaarsjes die woorden voorstellen die we niet hebben.
Zijn foto die straalt van jeugdigheid, enthousiasme, ‘we-gaan-ervoor’.

“Ons waarom blijft ongehoord”, las de directeur.

Ongehoord is zijn dood.