work in progress

Had ik (meer) tijd, dan zat ik uren achter de naaimachine. Had ik nog meer tijd, dan zou ik ook een cursus patroontekenen volgen. Misschien volgend jaar, wie weet. Het eerste rokje (boven) dat ik maakte is te groot uitgevallen. Het was zeker een maat, misschien zelfs 2 maten te groot. Nu is dat niet zo erg, want je maakt dan gewoon de naden (zijnaden of waar je de neepjes doet) weer los en je versmalt dat. Het was meteen een goede oefening.
Anders is het mij vergaan met rokje nummer 2 (onderaan), dat heb ik … 2 maten te klein gemaakt ! Ik heb het langs beide zijden verbreed maar ja, als je stof te weinig hebt is er geen jammeren meer aan. Beide patronen waren nochtans onder deskundige leiding van ‘de juf’ gemaakt, maar ik heb al door wat er gebeurd is. Het tweede rokje is ‘nagemaakt’ van een bestaand rokje … in strech stof, dat ziet er natuurlijk kleiner uit dan wanneer je het aanhebt, en mijn ‘nieuwe’ stof geeft voor geen millimeter mee !

Dus heb ik de hele nacht zitten denken hoe ik het toch nog kan ‘redden’. Niet dat het zo erg is, het rokje kost in z’n totaliteit (met rits, voering enzovoort) geen 10 euro, maar ik wil mijn intellect best eens uitdagen over hoe ik dat elegant kan oplossen. Ik kan er alleen maar meer deskundigheid door krijgen. Dat ik al die naden opnieuw heb moeten losmaken, maakt niets uit. Ik kan best wel wat ‘prutsen’, de reden trouwens waarom ik mij dit jaar nog aan geen dure stoffen waag.

Naaien is ontzettend plezant. Ik hoop deze zomer nog de rokjes van Madama ZsaZsa, te maken. Deze dame is trouwens de bron van dit alles, de aanleiding, de oorzaak van zoveel naai-ijver.

Denk dus nooit dat een blog zonder effect is ! Levens kan-ie veranderen !