Tagarchief: Zeeland

Snapshot diary

Snapshot diary week #12/2019 Eindelijk lente

Geen categorie, , ,

Foto’s van deze week: studiedag over de onderwijshervorming, wandeling in Steenbergen (Noord-Brabant), bezoek aan Chocolate in Diest, fietsen in Bruinisse. Rest van de foto’s Zeeland, behalve die met de zonsondergang: congrescentrum van Nike.

Brompotten en eindelijk lente

Het was mij deze week overduidelijk dat het lente moét worden, want al die donkere maanden brengen uiteindelijk een wintervermoeidheid met zich mee die enkel en alleen te genezen valt met de lente. Ik zag leerlingen die ongewoon moeilijk deden, puur omdat ze moe en zenuwachtig waren. Laat ik maar eerlijk zijn, niet alleen leerlingen.

Ik zag evengoed dat mijn agenda behoorlijk vol zat deze week en vroeg me af hoe ik het zou volhouden. Ik deed twee dingen: ik schrapte één van de twee avondevents én ik boekte een weekend licht. Oftewel Zeeland. Uitwaaien en véél licht.

De onderwijshervorming

Als u niet in het onderwijs staat heeft u er misschien nog niet van gehoord, maar het onderwijs wordt hervormd. Althans, zo heet het, want veel blijft ook simpelweg bestaan. Er komen nieuwe cursussen en geactualiseerde inhouden. Dat is geen luxe en mag best wel om de zoveel tijd.

Het leverde mij een extra avond op voor de voorstelling van het nieuwe vak ‘Mens en Samenleving’ én een vormingsdag (op mijn vrije dag) over de plannen van de overheid. Ik hoorde nergens iets over het lerarentekort. Ook bij ons raken vacatures soms weken aan een stuk niet ingevuld en het zal er niet beter op worden. Daar kan ik mij dus zorgen over maken zie. Los van alle cliché’s die over het onderwijs bestaan. Wij weten dat er straks (letterlijk) duizenden leerlingen méér in onze regio komen. Wie gaat die les geven ?

Laat het los en trek naar Zeeland

Ik boekte dus een weekend Zeeland. Het was lang geleden, sedert die mededeling in mei is er veel blijven stilstaan. Maar Zeeland werkt. Er is meer licht en bovenal veel ruimte. In zekere zin is er vooral water en verder niets. Ik logeerde op Schouwen-Duiveland, maar ook op andere (schier-)eilanden zijn geen steden, zelfs geen stadjes. Zierikzee (Schouwen-Duiveland) en Middelburg (Walcheren) zijn uitgevallen dorpen, maar geen steden.

Dat wordt gecompenseerd met massa’s water, soms overal waar je kijkt. ik word er instant gelukkig van, alsof ik weer terug ga waar alles begon: het water en het land !

Iedere keer ik over de Zeelandbrug rijd, maakt mijn hart een sprongetje !

De knop omdraaien

Mijn eerste stop was in Zierikzee. Ik deed er de vertrouwende boekhandels aan en dronk er traditioneel een koffie in de Hema. Een dik uur had ik met de auto gereden, al helemaal over die immense brug, en toch leek mijn geest en lichaam nog helemaal in het Dijleland en niet in Zeeland. Ik probeer mij daar meer bewust van te zijn, om het zodoende ook te keren. Aanvankelijk was ik ontgoocheld, zou de magie van Zeeland dit keer niet werken ? Maar na een half uurtje kreeg ik de knop toch omgedraaid, mede dankzij een herinnering aan iets wat ik vroeger leerde. Ik zou het meer moeten toepassen en er bewuster moeten mee bezig zijn: mindfulness, zijn waar ik écht ben en niet leven in mijn hoofd.

Uiteindelijk was ik bijna het hele weekend buiten. Fietsen op de dijken, wandelen in Steenbergen, supporteren bij de plaatselijke wielerwedstrijd.

Terug thuis voelde ik dat de batterijen toch wel extra opgeladen waren. Morgen treed ik net als iedereen weer in de malle molen van werk en deadlines, verwachtingen, drukte en lawaai. Nu en dan zal ik in gedachten een sprongetje maken naar Zeeland. Naar de rust en de stilte. En van binnen glimlachen.

Wandeltip: Veere (Zeeland) – 10 km – met GPX

uitstapjes, Wandelen en wandeltips, , , ,

Veere wandeling

Vergeet Zoutelande

Met Zoutelande in de hitlijsten weet iedereen waar dit kustdorpje ligt. Op het prachtige Walcheren en met een dijk zoals ze dat in Nederland zelden hebben. Ik ben best wel fan van Zoutelande, maar vergis je niet: het is er niet zo groot en misschien kraakt het ondertussen wel onder het toerisme. Zoutelande kan je trouwens best in volle lente of zomer bezoeken, om lekker te flaneren op op de dijk en te genieten van de vele terrasjes. Veere is altijd goed !

Wandelen tussen koeien en schapen

Doorgaans zijn de wandelroutes via de wandelknooppunten best wel iets avontuurlijker dan in België. Je wandelt er nu en dan eens pal door een weide of op privégebied dat voor wandelaars toegankelijk is. Zo wandelde ik zowel tussen de koeien die op de dijk aan het grazen waren en werd ik bij de terugtocht gevolgd door een kudde schapen. Geef toe, dat is toch best wel wat avontuur !

Veere Wandeling

Met de veer boven het water
via de tunnel eronder !

Deze wandeling heeft nog meer avontuur in zich, want je gaat door een tunnel onder het water en een andere keer moet je zelf de pont (veer) bedienen omdat je wandeling over het water loopt.

Veere Wandeling

Wandelknooppunten

Deze wandeling volgt de wandelknooppunten, je kan de wandeling dus makkelijk langer of korter maken. Via deze website kan je zelf je wandelknooppuntroute in Walcheren samen stellen. Kaarten vind je makkelijk in ongeveer alle Nederlandse boekhandels. Kies “Walcherse dijken, duinen en watergangen”. Voor wie het digitaal niet ziet zitten hier alvast een snapshot van het gebied waar deze wandeling zich begeeft.

Veere

Praktisch

  • Startplaats : Veerse bos. Daar is parkeergelegenheid aan de Landschuurweg
  • Knooppunten : 35 – 15 – 75 – 74 – 12 – 11 – 13 – 71- 73 – 72 – 76 – 17 – 16 – 14 – 34
  • Een GPX bestand kan je hier vinden

Veere – dichterbij dan je denkt

Veere is dichterbij dan gedacht. Om even een idee te geven deze cijfers, met vergelijking als de kust van Oostende.

  • Brussel – Veere = 135 km, Brussel-Oostende = 111 km
  • Gent – Veere = 77 km, naar Oostende is dat 61 km
  • Leuven – Veere = 150 km, naar Oostende is dat 140 km

Boek er een AirBnB bij en je geniet natuurlijk dubbel !
Veel plezier !

 

 

 

Snapshot diary

Snapshot diary week #19/2018 – Het lange thuisblijfweekend

(Week in) beeld, geluk, kamperen, man-vrouwrelatie, photo a day, relatie, Sweet Home, week in beelden, , , , , , ,

Gemengde gevoelens

Ik geef toe. Toen ik de plannen van mijn collega’s en vrienden hoorde voor het komende lange weekend, kreeg ik nu en dan een kramp in mijn kampeerziel. Collega’s met tent, camper of caravan die naar alle windstreken reisden. Zeeland, de Ardennen, de Vlaamse Kust, Fontainnebleue, de Opaalkust in Frankrijk. Het waren allemaal bestemmingen die zo makkelijk waren. Kleren bij elkaar, caravan aanhaken en off we go. Maar het zou up I go zijn. De huisduif haalt het bij het lief van de reisduif. En mijn liefde voor het lief houdt mij soms thuis. Ook op dagen die zo zonnig zijn en waar het o zo makkelijk zou zijn om gewoon te vertrekken. Liefde doet iets met een mens. (En dat is maar goed ook !).

Het territorium van de huisduif: 25 m2

Dat betekent niet dat we letterlijk thuis gebleven zijn. We startten ons verlengde weekend met een wandeling georganiseerd door Wandelsport Vlaanderen. Startpunt 3 km van ons huis. We deden een citytrip in onze eigen stad. 4 km. Ik kon het lief overtuigen om in de tuinkamer te ontbijten. Buiten !
Deze dagen waren dus dagen van genieten van elkaar en familie. Allemaal op die 25 vierkante kilometer. Ik las buiten in het zonnetje en verzon even dat ik op mijn eigen camping was. Ja, ik blijf dromen. Mag toch ?

Ik kan nauwelijks wachten om opnieuw te vertrekken

Tijdens datzelfde weekend zijn wel tien mogelijke trips door mijn hoofd gepasseerd en lang zal het niet duren of dat huisje wordt weer gewoon aangehaakt. Terug naar Nieuwpoort, omwille van de zee (en prima camping) ? Of Gent, dat altijd bruist maar ook zalige fietspaden heeft langs Leie en Schelde. Of toch opnieuw richting Nederland, langs de Maas of Noord-Brabant ?

Hoe dan ook, lang zal het niet duren. Dat voel ik zo. En het lief, het lief vindt dat allemaal goed. Heb ik even geluk !

 

 

 

Goodbye Hello

Goodbye January, je bracht geweldig goed nieuws !

"Het Werk", onderwijs, , , , , , , , , ,

February beats January

Ik las ergens dat januari een doorspoelmaand is. Een maand waarvan je het liefst op de fastforwardknop zou willen duwen zodat je verder kan gaan in februari. Ik herken het gevoel – januari is maar niets – anderzijds weet ik nauwelijks waar februari heen is. Alleen: dat het een véél betere maand was. Al was het maar omdat er uren zon waren (zij het in bittere koude) en er groot nieuws was.

Het verlossende bericht van januari

Net op de valreep van januari zat er een bericht in mijn mailbox dat als titel had ‘belangrijk bericht’. Eentje van mijn werkgever. Gericht aan àlle personeelsleden. Ik geef toe dat dergelijk ‘onderwerp’ niet altijd op feestvreugde wordt onthaald. Het kan immers over van alles gaan. Maar dit was een topper van formaat: het plan om het hele Leuvense (katholieke) net op te splitsen in eerstegraadscholen en vervolggraden, werd afgevoerd. Concreet zou dit een hertekening betekenen voor àlle Leuvense scholen van het net. Er zou gewoonweg geen school meer bestaan van 1 tot 6. Iedereen zou moeten verhuizen. Leerlingen, personeel en ook de directeurs. Na de overgang van lagere school naar middelbaar zouden alle leerlingen sowieso naar een andere school moeten gaan.

Er valt veel over te zeggen, maar laat ik het kort houden: dit is niet in het voordeel van de leerling. Rust is er nog niet echt, want werkelijk àlles in het onderwijs wil men hervormen. Alles ! Veel indringender dan – wie het nog kent – het VSO !

Soms is het zo simpel

Dat ik fijne dingen moet plannen. Dat het geen zin heeft om te wachten ‘tot er tijd is’, ‘tot het beter weer wordt’, ‘tot het vakantie wordt’ etc. Dat heb ik wel geleerd. Wachten is niet altijd wijs. Ik schreef het hier al:

Als ik wacht op de zomer
voor een ijsje

als ik wacht op een reden
voor mijn reisje

als ik wacht op de zon
om te kunnen stralen

als ik wacht op succes
zonder te willen falen

…

als ik wacht
Is vandaag minder leuk
is vandaag minder fijn

is vandaag minder spannend
dan vandaag zou kunnen zijn.

Dus ondanks het feit dat ik dacht geen tijd te hebben, dat ik het werk tussendoor liet voor wat het was, trok ik er deze maand op uit om te fietsen, te wandelen, te genieten van het buitenleven.

Het omgekeerd is waar. Ik haal er zoveel energie uit, het zet de dingen onmiddellijk weer in perspectief, zodat ik er volop tegenaan kan. Soms is zo eenvoudig als beslissen dat je wandelschoenen aantrekt.

Hallo maart !

Maart begint alvast goed ! We starten met het vieren van mijn verjaardag. Net zoals bij Annelies zijn we hier afgestapt van (materiële) cadeau’s maar kiezen we voor ervaringen. In mijn geval is dat een dagje uit. Er zit een mooie evolutie in het vieren van mijn verjaardag. Kan ik best wel smaken ! Geen idee wat het dit jaar wordt, maar Brugge of Gent zijn zeker kanshebbers. Trein op en hop toerist in eigen land.  Je hoort er nog van !

Ook op de planning: een weekendje Zeeland. Er zal moeten worden gewerkt tijdens dat weekend, maar de zee zal nooit ver weg zijn en alleen al het snuiven van de lucht daar doet mij deugd. Het wandelen naar de bakker, de onovertroffen ‘snert’soep die dubbeldik smaakt in wintertijden !

Dus ja, ik zie er naar uit. Welkom maart !