Hageland fietsroute: heuvels en water !

Het hoeft niet altijd ver weg te zijn dacht ik toen ik aan deze route begon. Het Hageland heeft immers heel wat te bieden en dat merk je wel bij deze fietsroute. Het Hageland is toeristisch meer dan interessant.  Velen van ons kennen het Hageland alvast van Rock Werchter. Maar er is meer te zien !

Start van de fietsroute:  De Plas (Rotselaar)

Ik startte bij de Plas in Rotselaar met het gedacht om na de fietstocht een duikje te wagen in het water. Dan zonder problemen, want er een groot meer waarvan een deel voorzien is om te zwemmen. Er zijn douches en stranden, dus prima om (na of voor je rit) je picknick boven te halen en helemaal in vakantiesfeer te vertoeven. Meestal is de toegang gratis, alleen in het hoogseizoen moet je – ook niet altijd –  betalen (5 euro). Hoe dan ook, de parking is sowieso gratis. Er is – behalve op hittedagen – zo goed als altijd parking.
Eenmaal je het domein verlaat (Vakenstraat Rotselaar) rijd je heel even de Vakenstraat links op, tot je een bordje ziet met een fietsknooppuntnummer dat je naar de Demer leidt. je bent dan al geheel in (autovrij) natuurgebied. Je fietst het bruggetje over en neemt vervolgens opnieuw links en je volgt gewoon de Demer tot je in Werchter bent.

Werchter

In Werchter vloeien de Dijle en de Demer samen. Tijd om afscheid te nemen van de (grotere) Demer en om de Dijle wat aandacht te geven. Je steekt een grote weg over (De Haachtsesteenweg) omdat daar het fietspad verder gaat. Vervolgens steek je amper 50 meter verder opnieuw diezelfde grote weg over om de Dijle (Dijlekant) te volgen (zuiden). Dat is zowat het enige nogal drukke punt.

Je bent ontzettend dichtbij het Belevingscentrum van Rock Werchter. Voor echte liefhebbers van Rock Werchter, een must, al was het maar uit pure nostalgie. Controleer wel even de openingsuren, want veel is het niet open.

Foto: Toerisme Vlaams-Brabant

Op naar de Dijle !

Je volgt nu een hele tijd de Dijlekant tot je op een splitsing komt (omgekeerd Y vorm) waar je links kiest voor de Achterheidestraat. Je fietst verder tot je een grote straat (Vijfde Liniestraat) oversteekt om deze heel even links te volgen om vervolgens weer dezelfde richting aan te houden in de Molenstraat.

Herinneringen aan de oorlog

Toch raad ik je aan om hier even te stoppen en het infobord te lezen over de oorlog en de molen.

Er staat overigens ook een bankje, mocht je toe zijn aan rust.

De Molenstraat gaat over in de Kwellenbergstraat en de Astridstraat die je links neemt. De Kwellenberg straat komt immers uit op een Y vorm waarbij beide straat Astridstraat heten. Neem de linkse.  Uiteindelijk zal je (Astridstraat) rechts van je de grote Danonefabriek zien. Weet je meteen waar je lekkere yoghurt vandaan komt. Het lijkt even (door het oversteken van de stationsstraat) alsof je in druk gebied komt, maar dat is echt maar tijdelijk !

Volgen de Drieliniestraat, vervolgens rechts de Abdijlaan (weer een Y splitsing waar beide straten Abdijlaan heten, je neemt de meest rechtse)  tot je op de drukkere Aarschotsesteenweg (links rijden) komt die je gelukkig maar even op hoeft. Je neemt vervolgens rechts de Kerkebroekstraat, links de Holsbeekstraat, links de Steenweg op Nieuwrode en dan de derde rechts Wezenmaalplein. Deze straat rijd je verder door maar ze verandert van naam (Kappelkensweg) tot je op de Benikstraat komt. Tijd voor een stop dacht ik !

Je vindt hier een prachtige pic-nic plaats en een schaduwrijk plaatsje. Je kan de plaats niet missen, want ook hier staat een infobord.

Je slaat links de Benikstraat in en volgt deze. Deze straat loopt over de E314, dus dat is even klimmen. Vervolgens ‘volg’ je de E314. Natuurlijk niet erop, maar netjes met de snelweg aan je linkerkant. Gelukkig duurt dat niet al te lang ! Je passeert links van je een benzinestation waar je spijtig genoeg (als je dorst of honger hebt) niet langs kan. Dit hoort bij de autosnelweg. Even later ga je nu onder de E314, een autoluwe tunnel die er vooral ten behoeve van dieren is aangelegd. Deze straat noemt het Hellegat en het is wel klimmen eenmaal je uit de tunnel komt.

Langzaam terugkeren naar het startpunt

Het is tijd terug richting Rotselaar te fietsen.

Je ziet hier op het kaartje dat ik een ‘short cut’ genomen heb. Eenmaal uit de viaduct ben ik onmiddellijk links gereden om vervolgens zo op Klarenbos te komen. Daarvoor moet je echter een stuk onverharde weg op. Toen ik fietste was de grond droog en mijn fiets is een hybride waardoor hij niet zo’n moeite heeft met dergelijke ondergrond. Anders vervolg je het Hellegat met de Donkerstraat, vervolgens links de Gemeentebosweg, weer links Klarebbos en weer links Klarenbos. Einde deze weg kom je op een T en vervolg je rechts in de Waterloostraat, een heel mooie weg. Als je in de lente fietst zie je hier velden vol fruitbomen in bloesem. Al dat harde werk van klimmen wordt uiteindelijk beloond met een flinke afdaling die wat stabiliseert aan Moeder Meule. Een prima taverne met groot terras en herkenbaar aan de molen.

Na Moeder Meule (links van je) ga je links verder via de Hondsheuvel, je neemt even links de (grotere, maar niet drukke) Rillaarsebaan om bijna rechtdoor te rijden in de Lindeboomstraat, vervolgens weer links de Pastoor Dergentstraat. Je steekt de (heel drukke !) Leuvensesteenweg over rechtdoor in de Vorsenzang.

Het lijkt alsof het nu ‘gedaan’ is, want je staat pal voor de spoorweg en er is geen oversteek. Er is evenwel een fietsviaduct maar dat is wel even zoeken. Ook al was ik er ooit al geweest, toch duurde het wel eventjes voor ik die vond. Niet omdat hij ver weg is (helemaal niet) maar omdat hij zo goed verstopt is !

Nu komt er een makkelijk stuk want je volgt gewoon de spoorweg die rechts van je ligt (Turfputten). Je neemt links de Beemdenstraat en daar ben je best lang zoet mee. Missen kan niet meer, want deze volgt uiteindelijk de Demer, en dat is precies waar je moet zijn om terug op het bruggetje te komen waar je vervolgens weer links inslaat naar de Plas.

Dat is best wel een eind rijden via de Demer, maar opnieuw autovrij en zo biljartvlak. Geen erg dus mocht je bijna aan je laatste adem zitten !

Samenvatting

Ik vond het een heel mooie fietstocht en ondanks de paar heuvels valt het best mee. Doordat een heel eind van de fietsroute via de Demer loopt fiets je ook een groot deel compleet vlak. De combinatie van heuvels en langs het water maakt deze fietstocht heel gevarieerd in landschappen maar ook in inspanning. Een aanrader voor iedereen !

Het GPX-bestand  en een volledige kaart vind je hier. Je kan dit downloaden in de gratis route-you app die je vervolgens perfect navigeert !