Categorie archief: Reizen en uitstapjes

Snapshot diary

Snapshot diary week 48/2018 Putteke Winter en aftellen

(Week in) beeld, onderwijs, Reizen en uitstapjes, Snapshot diary, uitstapjes, , , , ,

Samengevat: het lief was deze week bovenal de kwaliteitsbewaker. Ik sloot mij het liefste op in mijn bureautje met veel werk. Hij koos voor korte uitstappen naar Hasselt en Putteke Winter. Ik wandelde met de wandelclub en bakte tussendoor mueslikoekjes die vooral door het lief gesmaakt werden. 

Putteke Winter en het lief

De mooiste momenten deze week staan allemaal op conto van het lief. Ik had er het hoofd en hart niet naar, maar hij was me deze week bijzonder nabij. Ik werd enkel en alleen gedreven door werken en ‘altijd maar voortdoen’. Het lief stelde voor om in Hasselt te eten (niet de friet) en om naar Diest te gaan om te genieten van Putteke Winter. Voor wie het niet kent: dat is een feeërieke wandeling door een provinciaal domein met lichtacts en een sprookjesachtig decor. Wij waren vorig jaar al van de partij in Diest en het lief herinnerde me eraan dat we dit jaar niet konden overslaan.

De wandeling was minder spectaculair dan vorig jaar en er was beduidend minder volk (misschien waren wij dit jaar vroeger) maar net door die rust genoten wij dubbel en dik. Moest je nog zin hebben om ook te genieten van Putteke Winter, check dan even de website. Er worden verschillende provinciale domeinen aangedaan.

Het aftellen is begonnen

Voor ons is het aftellen echt begonnen nu. Niet alleen worden de laatste lessen gegeven en zit het eerst trimester er bijna op, het is voor ons ook hopelijk het EINDE van een HALF JAAR chemo. Zeker weten we het niet, maar we hebben er goede hoop op. Als alles naar verwachting gaat, dan kan het leven hier langzamerhand weer ‘normaal’ worden. Dan hoeven we niet om de twee weken (en nu en dan tussendoor) naar het ziekenhuis. Dan wordt het lief niet tweewekelijks ziek gemaakt (want zo is het wel, die chemo maakt ook veel kapot dat goed is). Dan kunnen we weer eindelijk plannen maken !
Onze hoop is nu bovenal dat we bij de evaluatieonderzoeken deze maand het groen op licht krijgen. Groen licht om weer normaal te leven.
Ik geef eerlijk toe dat een andere optie totaal niet in mijn gedachten zit.

Duim maar mee als je wil !

Wandeltip

Wandeltip : langs het meer en de Gileppe stuwdam (diverse afstanden) + GPX

Reizen en uitstapjes, Wandelen en wandeltips, , , , , ,

Wandelen langs stuwmeer en de Gileppe stuwdam

Wandelen langs stuwmeer en de Gileppe stuwdam

Wandelen op een stuwdam is altijd spectaculair. Staat aan de ene kant het water amper een paar meter lager dan ooghoogte, langs de andere kant heb je bijna een verrekijker nodig om te zien hoe diep dat water ligt. Wie stuwdam zegt, denkt dus niet enkel aan water, maar ook aan geweldige hoogteverschillen. Al hoeft deze wandeling niet eens zo lastig te zijn. Kies je voor een wandeling rond het meer (14 km) dan is er uiteraard weinig klimmen en dalen aan. Je geniet evenwel van een stralende rust om het meer en schitterend uitzicht.

Wil je de combinatie, dan doe je zoals ik: een stuk langs het meer en een ander stuk in het bos. Ja, daar zitten een paar klimmetjes in maar je wordt dan ook beloond met mooie vergezichten.

Wandelen langs stuwmeer en de Gileppe stuwdam

Foto vanuit de lift getrokken. Zicht op de stuwdam.

Makkelijk bereikbaar en uitgetekende wandelpaden

De stuwdam is makkelijk bereikbaar en er is behoorlijk wat (gratis) parking. Kom je met de kinderen dan is het avonturenparcours (klimmen via touwen in de bomen) de moeite waard, al kan dat menig volwassene natuurlijk ook bekoren. Helemaal bovenin de toren aan de stuwdam is een cafetaria voorzien. Alleen al het nemen van de lift is de moeite. Ze is geheel transparant, zodat je een knap zicht krijgt op de omgeving.

Wandelen langs stuwmeer en de Gileppe stuwdam

Het wordt je werkelijk makkelijk gemaakt, je hoeft zelfs geen kaart of gps bij te hebben. Diverse routes zijn uitgetekend, gaande van een kleine kilometer tot 40 km. Of je scant de bijhorende QR-codes in. Zo gaat het ook. Voor kinderen is er een kleine educatieve wandeling die specifiek over de natuur gaat. Ik moet echter zeggen dat het er een beetje troosteloos bij lag. Op zich wel goed bedacht (zeker voor de kleinsten) maar  wel beperkt. Anderzijds is het best wat klimmen om daar te raken, dat is natuurlijk wel avontuur op zich !

Wandelen langs stuwmeer en de Gileppe stuwdam

Maanlandschap

Ik ben geen bioloog, maar het viel mij op dat het landschap rond het meer heel bijzonder was. De menselijke hand is er hier niet vreemd aan. Eén van de meest opvallende zaken op het meer was het gebrek aan watervogels. Veel vogels zijn al aan hun trek begonnen, maar er zijn in België nog altijd genoeg vogels die inheems zijn. Ik heb werkelijk geen idee hoe dat komt, mij viel het wel heel erg op. Dat betekent meteen ook intense stilte, want je hoort er zelfs geen vogels.

Wandelen langs stuwmeer en de Gileppe stuwdam

De eerste foto betreft afgekapte bomen. De tweede over een gebruik om stenen op elkaar te leggen als markeerpunt. Er waren, gelukkig heel geconcentreerd op 1 plaats, veel van die ‘stenen torentjes’. Ik vond het wel wat hebben, maar ik begrijp de bezorgdheid op andere plaatsen over het vervormen van het landschap. Die torentjes dienden vroeger als markeerpunten voor verdwaalde reizigers, maar die functie hebben ze al lang niet meer.

Kaart

Je hebt geenszins een kaart nodig als je één van de daar voorgestelde wandelingen volgt. Ik had echter op voorhand mijn GPX bestandje gemaakt en dit resulteerde in deze wandeling:

Om je een beeld te geven: dit is zo’n 7 km. Ik vertrok langs het meer en vervolgde langs de Allée de Petite Lys en vervolgens de Allée Pierreuse. Dit zijn echt boswegen, niet geasfalteerd. Verdwalen lijkt mij moeilijk, omdat je altijd het meer doorheen de bossen ziet, tenzij misschien in de zomer. Het bos is geheel toegankelijk, het is niet zo dat eenmaal je de verkeerde weg op bent, je  echt terug moet gaan. Je volgt gewoon je oriëntering.

Praktisch

Ik parkeerde aan de ‘toren’ met de bijzondere glazen liften. Er is een ruime parking, er zijn camperplaatsen voorzien, mocht je met de camper gaan.

Parkeerplaats :

Route de la Gileppe 55a, 4845 Jalhay
Dat is het adres van het ‘panoramisch restaurant’. Dus zie je een pijl naar daar, dan zit je goed.

GPX 

Het GPX-bestand van mijn wandeling kan je hier vinden.

Groot Wandelboek Ardennen

Inspiratie voor deze wandeling vond ik in dit boek

Groot wandelboek Ardennen

Ik was zo enthousiast over het zijn Vlaamse broertje dat ik dit Groot Wandelboek Ardennen nog meer wou. Het is niet zo dat ik de Ardennen op mijn duimpje ken of dat ik, zoals in Vlaanderen, wandelknooppuntroutes maak. De Ardennen is voor mij best wel een stukje rijden, dus dan wil ik het liefste ook wat bijzonder. Ik werd meteen beloond !

Mocht je er ook zin in krijgen (De Ardennen zijn altijd een avontuur), het boek is o.a. verkrijgbaar bij Bol.com voor € 24,99.

Wandeltip: Veere (Zeeland) – 10 km – met GPX

uitstapjes, Wandelen en wandeltips, , , ,

Veere wandeling

Vergeet Zoutelande

Met Zoutelande in de hitlijsten weet iedereen waar dit kustdorpje ligt. Op het prachtige Walcheren en met een dijk zoals ze dat in Nederland zelden hebben. Ik ben best wel fan van Zoutelande, maar vergis je niet: het is er niet zo groot en misschien kraakt het ondertussen wel onder het toerisme. Zoutelande kan je trouwens best in volle lente of zomer bezoeken, om lekker te flaneren op op de dijk en te genieten van de vele terrasjes. Veere is altijd goed !

Wandelen tussen koeien en schapen

Doorgaans zijn de wandelroutes via de wandelknooppunten best wel iets avontuurlijker dan in België. Je wandelt er nu en dan eens pal door een weide of op privégebied dat voor wandelaars toegankelijk is. Zo wandelde ik zowel tussen de koeien die op de dijk aan het grazen waren en werd ik bij de terugtocht gevolgd door een kudde schapen. Geef toe, dat is toch best wel wat avontuur !

Veere Wandeling

Met de veer boven het water
via de tunnel eronder !

Deze wandeling heeft nog meer avontuur in zich, want je gaat door een tunnel onder het water en een andere keer moet je zelf de pont (veer) bedienen omdat je wandeling over het water loopt.

Veere Wandeling

Wandelknooppunten

Deze wandeling volgt de wandelknooppunten, je kan de wandeling dus makkelijk langer of korter maken. Via deze website kan je zelf je wandelknooppuntroute in Walcheren samen stellen. Kaarten vind je makkelijk in ongeveer alle Nederlandse boekhandels. Kies “Walcherse dijken, duinen en watergangen”. Voor wie het digitaal niet ziet zitten hier alvast een snapshot van het gebied waar deze wandeling zich begeeft.

Veere

Praktisch

  • Startplaats : Veerse bos. Daar is parkeergelegenheid aan de Landschuurweg
  • Knooppunten : 35 – 15 – 75 – 74 – 12 – 11 – 13 – 71- 73 – 72 – 76 – 17 – 16 – 14 – 34
  • Een GPX bestand kan je hier vinden

Veere – dichterbij dan je denkt

Veere is dichterbij dan gedacht. Om even een idee te geven deze cijfers, met vergelijking als de kust van Oostende.

  • Brussel – Veere = 135 km, Brussel-Oostende = 111 km
  • Gent – Veere = 77 km, naar Oostende is dat 61 km
  • Leuven – Veere = 150 km, naar Oostende is dat 140 km

Boek er een AirBnB bij en je geniet natuurlijk dubbel !
Veel plezier !

 

 

 

Snapshot diary week 39/2018 – zo gaat het niet meer – Valkenburg to the rescue !

geluk, kankerleed, keuzes, man-vrouwrelatie, mijmeringen, photo a day, Reizen en uitstapjes, relatie, Snapshot diary, uitstapjes, week in beelden, , , , ,

Valkenburg

samengevat: er kwam veel slecht nieuws binnen deze week, al was dat niet voor ons persoonlijk. Ik zag het echt niet meer zitten. Zelfs op het werk liep het fout, geen internet. Tot ik dacht ‘zo gaat het niet meer’ en er op het eind van de week toch nog licht was. 

Mag ik deze bladzijde snel omslaan ?

Als ik het écht over deze week zou hebben, dan zou ik vertellen dat de woorden ziekte (niet alleen bij ons), palliatieve, terminaal en hopen verdriet veel gevallen zijn. Het lijkt even met onze hele omgeving echt niet goed te gaan. Ik verloor ook wel wat de moed hier. De dokter had nog iets gezegd over ‘laatste loodjes’, maar hé, met eind december als eindmeet kan je begin oktober bezwaarlijk ‘laatste loodjes’ noemen.

Vier maanden en een half zijn we nu al ver. Het beeld dat ik krijg van het lief is het lief in de zetel. Soms in de ‘rode’ zetel, dan weer in de TV-kamer. Soms zittend, soms liggend. Maar dat is het wel zo’n beetje. Hij wordt stiller (er gebeurt ook niet veel) en ik weet het soms ook niet meer.

Ik dacht: zo gaat het niet meer

Ik voelde hoe wij weggleden in duisternis en inactiviteit. Het lief is stoïcijns: één en al aanvaarding. Dat kan misschien wel heldhaftig zijn (en ik bewonder hem er wel een beetje voor), het ligt zeker niet in mijn aard. Ik wil altijd de grenzen opzoeken. Zien waar de rek is. Misschien kan er toch meer. Ik ben niet het ‘we leggen er ons bij neer’-type.

Dus zeg ik tegen het lief (die een verlaagde chemokuur heeft sedert vorige therapie): ik ga weg met u. Naar Nederland. En als we om de kilometer moeten stoppen omdat je naar het toilet moet, dan zij het zo. Als we buiten zijn en je wil zitten: ik heb zelfs een stoeltje bij. Of we gaan gewoon van terras naar terras, drinken desnoods ons drankje niet uit, maar we gaan naar buiten ! Naar buiten ! Deze vier muren maken ons gek en straks ben jij een deel van het behangpapier!

Het lief was niet enthousiast. Dat het toch lastig zou zijn. En dan nog meteen een uur rijden van hier. Maar ik wou weg. En ik was wanhopig. Eerlijk waar.  Ik wou iets met hem meemaken dat leuk was, dat ons deed glimlachen. En echt waar:  ik zou zorg voor hem dragen. Héél erg. Eén kick en we pasten onze plannen aan. Het hoefde helemaal niet ‘actief’ (mijn ding) te zijn. Nee, ik zou rustig mee zitten en mee rusten !

Het werd een heerlijke dag

Het lief sjokte uiteindelijk toch mee en ja, nu en dan zaten we op een trap, een bankje, een terrasje. Hij genoot van die buitenwereld en glunderde toen bleek dat er ondertussen al Hugo-ijs bestaat ! We aten ontzettend licht en genoten met volle overgave van de zon. Het lief zag in de Hema filmrolletjes liggen (van die oude) en begon te dromen van opnieuw analoog fotograferen. Voorzichtig vroeg ik: en wil je dan graag zo’n analoog fototoestel ? Ik weet hier wel een kringloopwinkel.

Hij glunderde. Voor amper 10 euro had hij een analoog toestel in handen en was bezig met filmrolletjes en foto’s nemen. Herinneringen uit zijn jeugdjaren, de camera van zijn vader.

Valkenburg

Ik wist precies wat ik deed toen ik naar Valkenburg reed. Twee jaar geleden had ik er in de buurt gekampeerd. Het stadje is klein en toeristisch, er zijn vele banken en terrasjes. Het centrum is autovrij en je kan makkelijk dichtbij parkeren. Bovendien ligt in Valkenberg de beroemde Cauberg, iets waar het lief maar niet uitgepraat over geraakt wegens ‘zwaar onderdeel van de Amstel Gold Race’. En laat dat lief behoorlijk gek zijn van alles wat met wielrennen te maken heeft.

Klein en toeristisch, met strakblauwe hemel boven ons, dat geeft hoe dan ook een instant vakantiegevoel.

De blik naar buiten gericht

Deze dag waren we beiden kankervrij. Eenmaal in Nederland hebben we het er nooit over gehad. Onze blik was naar buiten gericht. Flanerende mensen, kinderen op klein fietsjes, dat Zuid-Limburgse dialect waar we niets van begrepen, genietend van een zalig ijsje op de trappen in de zon.

En gewoon dankbaar. Om wat is. En vergeten wat niet is.