Tagarchief: doelstellingen

verhuizen naar Spanje

Leven als God in Spanje

mijmeringen, , , , , , ,

Mijn broer en zijn vrouw verhuisden in april 2019 definitief naar Spanje. Een aantal jaren geleden hadden ze er een huis gekocht en het stap voor stap opgeknapt tot een juweeltje. Ik had mijn bedenkingen, zou je daar echt gelukkig kunnen zijn?
Hij nodigde me uit om het zelf aan de lijve te ervaren.

Het voorbije weekend wandelde ik nog door een Spaans dorpje. Januari en een strak blauwe hemel boven mijn kop, 18 graden en zacht wuivende palmbomen. Het klinkt idylisch maar het is de werkelijkheid waarin mijn broer en schoonzus al een half jaar in leven.

Iedere dag sta ik op en zie hoe het licht in ons huis binnenstroomt, hoe het speelt op de flanken van de bergen.

Mijn broer ‘s ochtens voor het ontbijt.

Mijn broer is allesbehalve poëtisch. Het lijkt wel of het leven in Spanje hem veranderd heeft en na een kort logeerpartijtje snap ik hem helemaal. Wonen tussen de bergen en de zee in een land waar het tempo stukken lager ligt, dat doet iets met een mens. Op tien minuten staat hij aan het strand, evenlang om aan de voet van bergen te staan. Zijn huis is omringd door citroenvelden. Veel landelijker kan het niet. Het centrum van het dorp is anderhalve kilometer ver en is voorzien van gezellige terrasjes, pleintjes en maar liefst 3 supermarkten. Hij leeft als God in Frankrijk. Zij het iets zuidelijker. In Spanje dus.

Verhuizen naar Spanje

Een aantal jaren geleden begon Dirk over het plan. Dat hij een huis wou kopen in Spanje. Toen we er nog eens over hoorden was de akte al getekend. Het was een huis in goede conditie, een villa in Spaanse stijl, omringd met terrassen en een dakterras. Grond rondop en, a-typisch voor Spanje, zelfs een aparte garage. Tenslotte ontbrak het zwembad ook niet.

Alleen…. het huis was lange tijd niet bewoond geweest. Het onkruid groeide welig. Mijn broer – het Spaans niet machtig – ging aan de slag. Van een woestenij maakte hij een klein paradijs. Liters verf. Hij legde als één van de eersten zonnepanelen, dat was voor particulieren lange tijd niet moeilijk wegens allerlei reglementeringen. Hij liet palmbomen zetten. Ik zeg hem dikwijls dat hij iedere vierkante centimiter van hun huis en grond heeft omgedraaid en (af-)gekeurd om vervolgens in alles de perfectie te eisen, perfectie waar hij overigens zelf maanden en jaren aan werkte. Op en neer België-Spanje en weer terug. Het paradijs valt je niet in de schoot.

Verhuizen wij straks ook naar Spanje?

In alle eerlijkheid had ik nooit gedacht dat mijn broer en zijn vrouw daar zo gelukkig zouden zijn. Laat staan dat ik dacht dat zo’n huis in orde krijgen (en alle papieren erbij) zo ‘makkelijk’ zou zijn.

Just do it, zegt mijn broer.
Ik denk: zo gaat dat wel niet, maar als ik hem zie, lijkt het een fluitje van een cent.

Het lief wil best ook wel naar Spanje verhuizen eens ons pensioen (geen idee wanneer!) er is. Iedere winter is hij de koude en de duisternis beu. Spanje is relaxter, mensen leven meer buiten, het mag allemaal wel wat trager, zeker buiten de grootsteden.

Ik val evengoed voor dat mooie klimaat, maar 10 minuten van de zee, ja, dàt is wel heel aantrekkelijk. En tenslotte, een half uurtje tot aan de luchthaven.

Het beste van 2 werelden: logeren!

Deze korte vakantie bij mijn broer heeft me veel deugd gedaan. Het doet altijd iets als je ziet dat je geliefden gelukkig zijn. Terwijl het in het thuisland donker was en regende, zag ik tegen een strak blauwe hemel bomen vol sinaasappelen en de citroenen hingen evengoed in overvloed. Het zwembad daagde mij iedere dag uit. ‘Je mag het natuurlijk wagen, maar ik raad het je niet aan’, zei mijn broer. Te koud nog. Maar het lonkte en het was klaar.

verhuizen naar Spanje
in het dorp

Levenslessen

Mijn broer leert me dat je gewoon je dromen moet volgen en er niet al te veel moet over nadenken. Gewoon doen en dan los je de obstakels wel op. Niet, zoals ik zelf ben, eerst alle mogelijke problemen zien en vervolgens zo moedeloos worden van wat allemaal kàn misgaan, dat er van de droom niets in huis komt.

Ik leerde van mijn broer dat de lat hoog mag liggen, maar dat je sowieso ook moet aanpassen. Zo verlegde hij meermaals de datum van zijn verhuizen naar Spanje. Tussen aankoop en complete afwerking zaten zo’n 3tal jaren van op en neer gaan. Dat moet best vermoeiend geweest zijn.

Het noodlot

Hij verhuisde definitief naar Spanje in april 2019 waar hij en zijn vrouw eindelijk konden genieten van een afgewerkte Spaanse villa. In september 2019 sloeg het noodlot toe. In de streek was er noodweer en de regen was zo hevig dat de dam het dreigde te begeven. De dam werd opengezet en hele dorpen stonden onder water. Mensen moesten worden gered met helicopters. Vier dagen lang was het huis van mijn broer afgesloten van de rest van de wereld. Hun auto’s waren volgelopen.

Gelukkig was het huis van mijn broer, zoals overigens vele typische Spaanse villa’s, op een verhoging gebouwd. De terrassen eromheen zijn ook verhoogd, je bereikt het huis via trappen. Hetzelfde geldt voor het zwembad. Spanjaarde bouwen hun zwembaden verhoogd en niet gelijk met de grond. Het zou iets te maken hebben met de nabijheid van de zee. Hoe dan ook, dag na dag keek mijn broer angstvallig toe of het water uiteindelijk het huis zou binnenstromen of niet.

Het scheelde niet veel, maar het huis werd gespaard. De grond rondom, de lage terrassen, waren herschapen tot één moeras.

Herbeginnen

Inmiddels is niets meer te zien van de felle overstroming. Containers modder en stenen werden weggebracht, terrassen heraangelegd, nieuwe tegels gelegd, kortom… een huzarenwerk. Ik denk dat dit de beste strategie is om tegenslag te verwerken: de handen in de mouwen steken en er weer volop voor gaan.

Makkelijk gezegd, denk ik weer, maar wellicht heeft mijn broer daar allemaal niet veel over nagedacht. Just do it, zal hij gedacht hebben.

Themawoord 2020

Mijn themawoord voor 2020

Geen categorie, , , , ,

Al een aantal jaren kies ik, in navolging van Gretchen Rubin, een inspiratiewoord voor het hele jaar. Ik raaed het iedereen aan om er eentje te kiezen. Een woord als groot thema waar je je op wil toeleggen voor het jaar. Benieuwd geworden?

Drukker dan ooit

Ik las het onlangs nog in het laatste nummer van Flow:

We zijn drukker dan ooit,
maar tegelijkertijd doen we veel minder.
Dat heeft allemaal te maken met aandacht.

Flow 2019/8

Heb jij ook soms dat gevoel dat je de hele dag bezig bent geweest (zelfs met het afvinken van taakjes) maar toch niet de indruk hebt dat je echt met iets bezig was?

Ik geef toe dat ik een kick krijg van het afvinken van lijstjes. Het geeft een instant gevoel van voldoening. Maar het is met die kleine dingen zoals (mijn held) Stephen Covey het zegt: ze zijn meestal dringend maar niet belangrijk. Het lijkt mij evident dat ik liever mijn leven organiseer door wat belangrijk en wellicht niet zo dringend is.

Wat belangrijk is vraagt focus

Mijn themawoord dit jaar is dan ook focus. Echt gelukkig ben ik als ik het gevoel heb dat ik volledig in iets opga, als mijn aandacht er helemaal bij is. Een middag hard werken aan iets met volle concentratie en nadien het gevoel hebben dat je een andere wereld hebt bezocht waar het heerlijk toeven was. Wandelen en je van geen tijd bewust zijn. Een boek lezen en jezelf tussen de personages zien.

Afleiding vraagt energie

Cal Newport zal met zijn boeken ‘Deep work’ en ‘Digital minimalisme’ mijn leidsman worden doorheen dit jaar. Ik stak heel wat op uit zijn boek Diep Werk maar meen dat ik het toch nog te snel (!) gelezen heb. Hetzelfde met ‘Digitaal minimalisme’. Er valt nog veel ‘winst’ te halen door wat minder met die smartphone bezig te zijn.
Zo probeer ik al mijn directe informatiezucht tegen te gaan. Ik lees of hoor iets en ik wil er meteen méér over weten.

In mijn hoofd zit een database vol ‘weetjes’ als het gevolg van mijn directe informatiezucht.
En dat terwijl ik niet eens deelneem aan quizzen.
Ook hier een instant gevoel van voldoening (dat weten we nu ook weer!), maar wat heb ik eraan?

Want het is natuurlijk wel schoon, veel weten en leergierig zijn, maar hoe diep gaan zo’n weetjes tussendoor bijeengesprokkeld? Lees ik niet veel beter een boek of een artikel dat wat context geeft, in plaats van het zoveelste wikipedialemma?

Mindfulness

Sedert ik regelmatig de mindfulnessoefeningen via de app van Headspace volg, ben ik mij heel erg bewust geworden van die voortdurende afleidingen in het eigen hoofd. Mijn brein heeft zijn eigen systeem van meldingen, er gaat evengoed een lichtje af. Ik zie iets en hup, daar gaat mijn aandacht of focus.

Via Headspace leer ik daar goed mee omgaan. Het is niet omdat het lichtje aangaat dat ik er actief iets moet mee doen. Actief zoals op de gedachte springen en er verder mee gaan. Tijdens mijn mindfullnesoefening blaas ik in innerlijk naar de gedachte. Ik geef ze zachtjes aandacht door ze weg te blazen. Maar ik ga er niet op in.

Aandacht of focus?

Ik heb me lang afgevraagd of ik als themawoord ‘aandacht’ of ‘focus’ zou nemen. Beide woorden liggen wat betekenis betreft dicht bij elkaar en kunnen soms onderling worden gewisseld. Toch kies ik bewust voor het woord focus. Focus herinnert met aan concentratie en je gedachten bij iets houden. Aandacht doet dat ook, ‘met je volle aandacht bij iets zijn’ is exact wat ik wil. Mindfulness gebruikt het woord aandacht en niet focus. Focus doet me denken aan het scherp stellen van de lenzen. Zie ik aandacht eerder als een houding (die ik echt ook wel wil!) dan ziet er bij het woord focus iets meer actie in. Ik wil actief kiezen waar ik aandacht voor heb.

Themawoorden doen je groeien

Vorig jaar was mijn themawoord plannen. Ik ben er hard mee aan de slag gegaan en heb veel bijgeleerd. Focus lijkt voor mij de logische opvolger. Onlangs las ik (weerom) een citaat van Covey dat mij echt trof.

The key is not to prioritize what's on your schedule, but to schedule your priorities Stephen Covey

Waar ligt je focus? Waar ligt het doel?

Met het themawoord focus speur ik het landschap af naar wegen die leiden naar wat bijdraagt aan mijn waarden. Ik hoop te kunnen werken aan het scherpstellen van die waarden (focus!) om ze vervolgens alle aandacht te geven die ze nodig hebben. Zoveel mogelijk dus!

Themawoorden van de voorbije jaren

Kies jouw themawoord

Iedereen kan zo’n themawoord kiezen en nogmaals, ik raad het aan. Hou je niet van voornemens, dan is zo’n woord misschien iets wat je wel kan bekoren.
Het kan natuurlijk ook een motto zijn of een hele zin. Ik ben beniewd!

Themawoord of niet, alvast een fijn 2020!

Begin 2019 goed ! Schrijf je doelen op !

Boek in citaten, boeken, Challenge, citaat, Dit jaar wordt jouw jaar !, gelezen, Kleine en grote levensfilosofieën, mijmeringen, productiviteit, wijs, , , , , ,

Samengevat: In dit artikel lees je hoe je best een lijst met doelen maakt. Laat je daarbij niet ontmoedigen door het hoe, of in hoeverre het doel bereikbaar is of niet. Droom gewoon even weg en schrijf zonder beperkingen over wat je wil. Laat de kracht van de droom werken. Je brein zal je verder helpen !

Laat de kracht van de droom werken. Je brein zal je verder helpen !

Voornemens, doe het toch maar

Ik vrees dat het typisch Belgisch is, (en niét eigen aan Nederlanders, aan de Nederlanders om me te corrigeren), dat pessimisme over het eigen kunnen. Bij het begin van het jaar hoorde ik het in het nieuws ‘van alle voornemens blijven er maar zoveel overeind’. Fijn begin van het jaar hoor: als je al vol goede moed voornemens had, dan word je hier al flink ontmoedigd.

Laat ik dit zeggen: als je geen voornemens hebt, zal je niet falen. Maar je ontneemt jezelf best wel wat kansen. Misschien denk je: ‘maar ik ben niet zo’n volhouder’. Dat kan natuurlijk. Misschien moet je net dat tandje bijzetten en misschien lukt het je inderdaad niet. Gelukkig zijn er manieren om je te helpen bij het halen van je doelen. Klein en groot, maar dit is alvast een gouden raad:

Het geheim van vooruitkomen, is simpelweg beginnen

Mark Twain

Hulpmiddelen om je te helpen bij je doel

Ik las het boek ‘Het antwoord’ en was laaiend enthousiast. Nu en dan is het een beetje ‘op zijn Amerikaans’, zoiets als ‘If you can dream it, you can do it’.  De schrijvers zijn daar zelf wel voorbeelden van, dat een mens tot heel wat in staat is. Maar niet iedereen is even getalenteerd of even gedreven, soms heiligt het doel de middelen voor jou niet.

Anderzijds: het is een boek vol gezond verstand. Wanneer je het leest denk je: ja, natuurlijk is dat zo. Alleen is dat gezond verstand hier systematisch bij elkaar gebracht.

Het maken van je lijsten

Iedere keer het over doelen gaat word ik overweldigd door een gevoel van richtingloosheid. Ik kan mij voorstellen dat een twintigjarige daar heel anders tegenaan kijkt. Maar heel wat ‘grote’ doelen zijn hier al gehaald. Een afgeronde studie. Een gelukkige relatie. Fijne kinderen. Een goed inkomen. Ik heb al veel gereisd. Kortom: ik ben best tevreden met mijn leven. Ik denk dat ik doel per definitie associeer met grote, (in mijn ogen) noodzakelijke en bereikbare levensdoelen. Anderzijds leek het mij ook een beetje triest. Niets meer te verwachten? Geen doelen meer? Dat lijkt mij ook nogal saai.

Droom eens wild

Tot ik het boek van Allan en Barbara Pease las en puur willekeurig een lijst maakte van alles wat ik best nog zou willen in mijn leven. Zonder nadenken, gewoon dromen. Stel dat het gewoon zomaar kon. De oefening zelf vond ik al heel fijn. Het was een verzameling van heel uiteenlopende zaken. Groot en klein. Van vrij makkelijk haalbaar (kwestie van er aan te beginnen) tot doelen die jaren tijd in beslag zouden nemen. Er volgt nog wel een post over dat lijstje.

Vergeet het hoe, dat komt later

Bij Allen en Barbara Pease leerde ik dat veel mensen onmiddellijk blijven steken in ‘maar hoe dan ?’. Dat hoe is zo overrompelend dat je al meteen de moed wil opgeven.

Tussen droom en daad staan praktische bezwaren.

Dat is weer zo’n dooddoener en natuurlijk is het waar. Volgens Allan en Barbara Pease komt dat ‘hoe’ later sowieso en hoef je je daar niet al te veel zorgen om te maken bij het bepalen van je droom of doel.

Dit is wat men ontdekt heeft over de dingen waarover we ons zorgen maken

* 87 % gebeurt nooit

* 7 % gebeurt wel

* 6 % betreft dingen waar je invloed kan op uitoefenen

(Allan en Barbara Pease, het Antwoord, p. 216)

Je brein toont je de weg

Toen ik dit voor het eerst las, dat je je geen zorgen hoeft te maken over het hoe, maar gewoon je doel zo goed en zoveel mogelijk in je opnemen, visualiseren etc., was ik best kritisch. Alsof je met enkel en alleen maar door te denken aan iets je doel zou bereiken.

Een beetje nadenken over eigen ervaringen beaamt echter wat ze bedoelen. Als je éénmaal behoorlijk vol bent van iets, ga je inderdaad van alles opmerken wat er mee te maken heeft. Zo kan ik geen automerken uit elkaar halen (en mijn broer wel), Hugo merkt nooit een caravan op als we op de autosnelweg zijn, ik zie ze dan weer allemaal. Als de radio (op een zeldzame keer)op de achtergrond speelt en ik hoor plots het woord ‘onderwijs’, dat heb ik gehoord, maar vraag me niet wat ervoor en erna gezegd werd.

Kortom: eenmaal je focus op iets ligt, gaat je brein informatie voor je filteren. Je pikt net die dingen op die je interesseren. Natuurlijk heb je daarmee nog geen handleiding tot je doel (laat staan succes), maar ik kan Allan en Barbara Pease volledig volgen in het laten vallen van het ‘hoe’ in het opstellen van je doelen.

Maak nu maar die willekeurige lijst met doelen

Dus laat je maar eens gaan. Neem een blad papier en schrijf ze op. Vergeet het hoe. Maak je geen zorgen over het aantal. Droom lekker weg. Het is een begin. Vraag je vooral niet af of het haalbaar is of niet. Stel je zelfs geen vragen over hoe belangrijk het voor je is. Dat komt. Daar schrijf ik in een volgend artikel iets over. Maar gun jezelf die kans: droom vrij en maak die lijst !

Veel succes !

Allan en Barbara Pease, Het Antwoord, Ontdek wat je wil, formuleer je doel en verander je leven. Uitgegeven door HarperCollins, 2018, 318 blz. Te koop bij o.a. Bol.com voor € 19,99

Mijn inspiratiewoord van 2019: plannen !

"Het Werk", citaat, gelezen, Kleine en grote levensfilosofieën, mijmeringen, wijs, , , , , , , , ,

Maak van 2019 een themajaar, jouw jaar !

Ik leerde dit concept van Gretchen Rubin die het al vele jaren doet. Ze centreert haar jaar rond een inspiratiewoord. Het kan natuurlijk ook een zin of slogan zijn, maar het zegt iets over wat voor jou belangrijk is en waar je dit jaar extra aandacht wil aan geven.

Voor 2018 koos ik het woord ‘dapper’. Toen ik het in januari koos had ik nog geen idee hoe dapper ik zou moeten zijn dit jaar, maar ik kan je alvast vertellen dat het werkt, zo’n woord. Dapper betekende voor mij om net een stapje verder te gaan. Om, wanneer ik dacht ‘laat maar’, toch nog even verder te doen. Dikwijls resulteerde dat ‘even’ in toch maar doorzetten, zodat ik best wel wat overwinningen in huis haalde. Het waren naar de buitenwereld geen spectaculaire overwinningen, maar kleine beslissingen.

Inspiratiewoord van het jaar: plannen !

Was het woord vorig jaar heel poëtisch omdat ik mijn inspiratie haalde uit een gedicht van Bart Moeyaert, dit jaar is het nogal functioneel en platjes. Er is weinig poëzie uit te halen. Toch sta ik volop achter het woord.

Natuurlijk is plannen niets nieuws voor mij. Ik merk echter dat ik vooral werk plan, dingen die moeten gebeuren en zichtbaar resultaat opleveren. Wanneer ik mijn planning bekijk (die ik al jaren heb) dan merk ik dat ze vooral extern gestuurd is. Het sociale leven, het werk, huis&tuinafspraken. Zaken die moeten worden afgewerkt. Behalve extern is er dikwijls ook een vorm van moeten.

De valse illusie van ‘als ik tijd heb’

Ik leerde van Laura Vanderkam dat mensen soms bijzonder eigenaardig omgaan met wat belangrijk is in hun leven. Iets wat je overigens ook terug vindt bij Stephen Covey, mijn all time hero. Zaken die belangrijk zijn, zijn zelden dringend. Bijgevolg komen ze snel op het lijstje ‘als ik tijd heb’. En zoals Vanderkam terecht opmerkt, komt die tijd er zelden. Want er is altijd wel iets anders, of naar Covey, er is altijd wel iets dat dringender is.

Wat belangrijk is, is zelden dringend.

Maar het zijn net die zaken die energie geven,

ook al staat er geen moeten voor.

Wat belangrijk is, geeft ons meestal veel energie, energie die we nodig hebben om die drukke agenda de baas te blijven. Dus waarom schuiven wat dat zoveel door naar ‘als ik tijd heb’ ? Voor mij is dat een belangrijke les: om wat ik belangrijk vind en waar ik energie uit haal echt te plannen en niet te laten afhangen van toevalligheden als ‘als ik eens tijd heb.

Belangrijk is overigens niet hetzelfde als spectaculair. Wandelen geeft mij energie. Lezen geeft mij energie. Koffie met vriendinnen ! Als ik het niet plan, komt het er niet van.

Elke dag iets wat je energie gééft

Ik vind de idee ‘tijd maken voor wat je energie geeft’ best wel belangrijk. In het leven zijn er tal van zaken die energieslopend zijn. Het moet worden gedaan en het leven is, zoals zo goed gezegd, geen ponykamp. Dat is niet erg, maar om het fijn te houden is het goed om nu dan en die dingen te doen die energie geven. Dààr wil ik het komende jaar aandacht aan schenken. Daarom is plannen mijn inspiratiewoord van het jaar !

Werken aan je dromen

Verder wil ik ook méér plannen aan wat mij dichter bij mijn dromen brengt. Dromen zonder plan zijn … dromen. Het gebeurt dikwijls dat ik denk ‘ik zou dat nog eens willen doen’, of ‘ooit wil ik …’. Daar wil ik meer in investeren. Soms is het maar een bevlieging, dat geef ik grif toe. Eenmaal het concreter wordt blijkt dat ik het toch niet zo leuk of aantrekkelijk vind. Dat is niet erg. Dan weet ik dat meteen en hoef ik later geen spijt te hebben. Maar sommige dromen blijven wel hangen. En die beginnen het beste met een plan !

En jij ?

Ik ben benieuwd of er, behalve in de VS waar het inspiratiewoord van het jaar meer bekend is, nog mensen zijn die met zo’n woord werken. Of die onmiddellijk weten ‘dàt zou mijn woord zijn’. Ik geloof erin: hoe meer aandacht je aan iets geeft, hoe belangrijker het wordt. Niet ?