1000 vragen #40 Ga je naar de kerk ?

Plaatsen van rust

Als ik enigszins tijd heb zal ik altijd even binnen springen in een kerk. Zeker op reis en liefst in die kerken die toeristisch niet zo interessant zijn. Ik vind het zalig om dan even op te gaan in de rust die er heerst in zo’n kerk. Denk aan de St.-Pieterskerk in Leuven, die staat daar (uiteraard !) pal in het drukke centrum en plots valt al die drukte weg. Je moet niets in een kerk. Er staan zelfs stoelen. En er is stilte ! Niemand die je iets vraagt. Er wordt niets te koop aangeboden en er is zo goed als geen afleiding. Of toch, de geschiedenis die je meeneemt.

Verbonden met eeuwen voor mij

Zeker in gotische kerken kan ik mij echt verbonden voelen met al die mensen die voor mij in de kerk zaten. Welke zorgen brachten ze mee ? Waren ze rijk ? Arm ? Was het toen feestelijk ? Zat de kerk vol ? Mocht je er zomaar in ? Je mag mij gerust een romanticus vinden maar zo’n gedachten gaan echt wel in mijn om. Generaties ver waren hier en met een beetje geluk komen er ook generaties achter mij die hier neerzitten om na te denken, te genieten van de stilte, al dan niet hun zorgen en geluk te delen met God.

Rituelen en vieringen

Ik kan echt wel genieten van een ‘dienst’.  Er gebeurt niets bijzonders en ook dat kan ik waarderen in een wereld die zichzelf altijd opnieuw wil uitvinden en opbiedt om ‘meer’ te zijn, ‘nieuwer’ en ‘flitsender’.  Je wordt tijdens een dienst nooit verrast. De rituelen liggen vast. Het rinkelen van de belletjes. Het opstaan en weer gaan zitten. Het in koor ‘amen’ zeggen en het geven van een hand aan elkaar waarbij je gezamenlijk uitziet naar een wereld van vrede. Na die dienst gaat iedereen weer zijn weg en misschien is er van een betere wereld niet veel sprake meer, maar even toch stond hier een gemeenschap van mensen die het op de een of andere manier beter wilde.

Van de oude stempel

Ik vind het dus best. Kerken. Het herhalen van de rituelen en het uitzien naar een betere wereld. Zo lang die kerk en die dienst maar niet ingekapseld wordt door politieke boodschappen of ideologieën. Daarin ben ik nogal van de oude stempel. Doe aan een ander niet wat je zelf niet wil. Of : zie elkaar graag. Dat is natuurlijk ook een ideologie. Maar graag zien, wie kan daar nu tegen zijn ?