vakantiestress

De weken worden korter naarmate de vakantie korter wordt. In het begin van de eindelooslijkende vakantie gaat het immers zo : voor alles is nog weken (maanden !) tijd. Nu het eind in de verte zichtbaar wordt, komt ook de eerste, zij het zeer matige vakantiestress. Wat wou ik eigenlijk allemaal doen in de vakantie ? Wat wil ik zeker gedaan hebben ?

De meeste tijd heb ik doorgebracht bij het vriendje, tussen de bessen, bomen en mijmerend bij de vijver. Schijnbaar niets gedaan dus, maar zichtbaar genoten. Hart en ziel helemaal blij en rustig.

Vierdaagse van de Ijzer Van sporten en lezen is weinig in huis gekomen en ondanks de gesmolten hersenen wil het brein alweer voer. Gisteren toch maar eens een planning gemaakt over wat er nog allemaal gelezen en gestudeerd moet worden. Het niet-sporten kan volgende week wel eens zwaar betaald worden. Dan nemen wij immers deel aan de vierdaagse van de IJzer , 4 keer 32 km stappen. Vriendje hoopt dat we onze keuze nog kunnen veranderen in 4 x 16 km, zelf zie ik de 32 km best nog zitten, op voorwaarde dat we een goede nachtrust hebben. Door de warmte, het onweer, hier en daar een slecht bed hebben we die deze vakatie veel gemist. Tel daarbij de loomheid van de vakantie en ons lichaam schrikt zich rot bij zo’n inspanning.

Toch wil ik het best proberen. Ik geloof immers dat het lichaam een immens goed geheugen heeft.

Bijvoorbeeld dat het zich herinnert dat ik ooit heel erg fit was !

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.