1000 vragen #11 Tot welke leeftijd geloofde je in Sinterklaas ?

1000 vragen over mezelf

sint-and-piet-559519_1280

De grote belofte

Ik blijf het sterk vinden dat – ook nu nog – kinderen zo lang in Sinterklaas geloven. Om maar onmiddellijk te antwoorden : ik zat in het derde leerjaar en “ontdekte” het zo’n dikke maand voordien. Niet geheel toevallig natuurlijk, want in de maanden voor 6 december is Sinterklaas natuurlijk een hot topic. Ook toen ik ‘jong’ werden kinderen al verleid door massa’s reclameblaadjes met allerlei beloftes. Wat ik mij ook herinner is dat ik wel degelijk ‘budgetteerde’. Niet in geld, want dat kon geen probleem zijn maar toch in het aantal dingen die ik vroeg. Zouden mijn ouders mij daartoe aangespoortd hebben ? Ik kan het mij niet herinneren, wél dat het overwegen van wat ik uiteindelijk zou ‘vragen’ big bussiness was. Daar ging men niet licht over ! Er werd gewikt en gewogen, samen met de vriendin trouwens, want beiden dezelfde Barbiepop, of  hetzelfde speelgoed, dat wilden we nu net niet. Kwestie van samen = meer !

Eigen kinderen

De traditie van Sinterklaas leeft nog altijd. Dat is best eigenaardig. De meeste opvoedingsmodellen werken met eerlijkheid en openheid, kinderen wordt niets meer wijsgemaakt. Ze krijgen de wereld te zien vertaald naar hun begrip en kunnen. Ooievaars brengen al lang geen kinderen meer en de bloemkolen zijn om op te eten. Wat maar goed is ook. Toch blijft de traditie bestaan en ik zou het nooit over mijn hart gekregen hebben om ze thuis niet te onderhouden.

Zalig de herinneringen aan de discussies over wat het paard van Sinterklaas nu at en hoe Sinterklaas het huis binnenkwam. Hij was oud en lenig tegelijkertijd. Hele brieven werden er naar Sinterklaas geschreven. Het paard kreeg steevast net dat merk van bier dat het lief hier als ‘beste bier’ keurde.

UIteindelijk druppelde het besef toch binnen. Zij het schoksgewijs. Zo herinner ik dat onze dochter de bonnen van de Colruyt bij de brief naar Sinterklaas plakte, ‘zodat hij korting zou hebben’. Zalige herinneringen zijn dat.

Wat mij betreft mag het nog lang duren, dat verhaal van Sinterklaas. Ik had er wel even verdriet om, toen het verhaal ten einde kwam, maar het was het dubbel en dik waard.

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.